Od početka njihove suradnje 1987., Florian Riegler i Roger Riewe sa zamjetnim kontinuitetom obrađuju glavne teme arhitekture, od tlocrta do urbanističkog mjerila. Te su teme na jednoj razini prostor kao takav; njegov ritam, dinamika i uporaba; to su strukture povezivanja i stvaranje prostornih i sadržajnih polja mogućnosti.

Na jednoj drugoj razini radi se o pitanjima apstraktnoga, onoga između, višeznačnosti, neslikovnoga i običnoga, dakle arhitekture koja je u češkom kontekstu istovremeno i okvir i neobavezna, a ipak precizno zamišljena i implementirana forma oplemenjivanja odnosno obogaćivanja.